De weg van terroriste naar VVD-adviseur

Onlangs kwam aan het licht dat de “tafelvoorzitter terrorisme en radicalisering” van de VVD, Soumaya Sahla, een veroordeelde Hofstadterroriste is. Vreemd, interessant, opmerkelijk. Hoe werkt dat nou, van terroriste naar VVD-adviseur? De laatste tijd zijn er veel artikelen over Soumaya Sahla verschenen, maar geen enkele lijkt echt in te gaan op hoe ze nou bij de VVD is terecht gekomen.

Biografie

Volgens haar pagina op de website van de VVD komt Sahla uit een “islamitisch religieus milieu”,¹ maar echter geen enkele vermelding dat zij een veroordeelde terroriste is.

Vóór Sahla’s leven als “deradicaliseringsexpert” voor diverse overheidsorganisaties begon, werd de destijds 22-jarige Sahla gearresteerd op het Station Lelylaan in Amsterdam met Nouriddin El Fahtni. In de kofferbak van hun auto bevond zich ook een automatisch wapen. Sahla werd gearresteerd op verdenking van verboden wapenbezit en terroristische activiteiten. Zij zou hebben geprobeerd om via haar zus, die in een apotheek in Den Haag werkte, de privé-adressen te achterhalen van verschillende politici. Dat zou zijn gebleken uit een telefoongesprek dat is afgeluisterd door de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD). Sahla ontkende de beschuldiging en ook haar zus verklaarde de adressen nooit gegeven te hebben. Ook verklaarde Sahla niets geweten te hebben van het machinepistool in de kofferbak van de auto. In hoger beroep bleken de gesprekken in een “verkeerde context” te zijn geplaatst.² Op 18 oktober 2005 werd Sahla veroordeeld tot negen maanden cel, waarvan drie maanden voorwaardelijk voor verboden wapenbezit. De beschuldiging van terroristische activiteiten werd door de rechtbank afgewezen.

Op 5 september 2006 werd Sahla weer gearresteerd op verdenking van verboden wapenbezit. In een gemeenschappelijke kelderruimte van Haagse portiekwoningen was een tas met wapens gevonden. Sahla logeerde in één van die woningen bij een vriendin en werd op 7 september voorgeleid aan de rechter-commissaris. Op 1 december veroordeelde de rechtbank haar tot drie jaar cel wegens het voorbereiden van een terroristische aanslag. Ook moest zij nog de drie maanden voorwaardelijk uitzitten die ze kreeg tijdens haar vorige proces. Ze was namelijk opgepakt binnen haar proeftijd. Op 2 oktober 2008 kreeg ze in hoger beroep voor deze zaak 4 jaar cel opgelegd.

De uitspraak van het hof in Den Haag van oktober 2008 werd door de Hoge Raad in november 2011 in cassatie vernietigd. De zaak werd terugverwezen naar het hof in Amsterdam.³ Het Amsterdamse gerechtshof veroordeelde Sahla vervolgens in maart 2014 tot drie jaar gevangenisstraf voor deelname aan een terroristische organisatie en verboden wapenbezit. Die straf had Sahla inmiddels al in voorarrest uitgezeten.⁴ In 2016 bevestigde de Hoge Raad dat vonnis in cassatie.⁵⁶

Van de gevangenis naar de politiek

Sahla ging na haar gevangenisstraf politicologie studeren, en deed haar promotieonderzoek bij rechts-conservatieve professor Andreas Kinneging.⁷ Ze werd plots ook voorzitter van de Organisation for Reconciliation, Rehabilitation and Reintegration (ORRR),⁷⁸ een organisatie gericht op “integratie en verzoening”, interessant is dat deze organisatie vrijwel alleen op papier lijkt te bestaan, zonder enige online voetafdruk. De Verenigde Naties nodigde haar uit als spreker voor een conferentie over het gebruik van internet voor het tegengaan van extremisme.⁹ Hoe en waarom ze hier precies mocht spreken zullen we later in dit artikel uit enzetten.

Ze wordt regelmatig door politici en burgemeesters benaderd voor advies over het tegengaan van radicalisering en integratievraagstukken. Sahla heeft als onderzoeksassistent gewerkt voor de Amerikaanse professor Benjamin Soares die aan het Afrika Studiecentrum, Universiteit Leiden verbonden was. Zij schreef in opdracht van het Ministerie van Defensie een artikel over de VN Missie in Mali waar Nederland aan deelnam.¹⁰

In 2011 kwam zij Frits Bolkestein tegen. Sindsdien is hij haar mentor.¹¹¹ Tijdens een Chanoeka viering, het Joodse lichtfeest, introduceert gastspreker Bolkestein Sahla als volgt:

Met zichtbare genegenheid leidt Bolkestein de volgende spreker in. Die heeft inmiddels heel veel geleerd van de geschiedenis: deradicaliseringsexpert Soumaya Sahla. ‘Zij heeft in haar vorige leven veel kennis opgedaan over extremistische moslims’, zegt Bolkestein. ‘Zij is bij uitstek geschikt om antisemitisme te bestrijden. Volgende week gaat ze op studiereis naar Israël.’¹²

Tijdens haar betoog pleitte ze ervoor dat elke politicus Auschwitz zou moeten bezoeken.¹³ Ze nam zelfs de joodse vocabulaire over; “sjaloom alacheim”, “Hashem”, “Shoa”. Als je niet beter wist, zou je haast hebben gedacht dat deze vrouw een strenggelovige jood en tevens zionist was, in plaats van iemand met een (extremistische) islamitische achtergrond.

Rabbijn Aryeh Leib Heintz

Terug in de tijd, het is 2005 en Sahla zit nog in de gevangenis wegens medewapenbezit. Voor de rol van deradicaliseringsexpert en antisemtisme-bestrijder wordt Sahla ontdekt door de Utrechtse rabbijn Aryeh Leib Heintz. Heintz was door een Joodse medegedetineerde van Sahla op haar afgestuurd en was overtuigd geraakt van haar goede karakter; ‘Zij toonde veel respect voor het jodendom’.¹⁴ Maanden later hoorde Heintz dat Sahla opnieuw was gearresteerd, ditmaal omdat ze met medeverdachten als Samir Azzouz en Nouredine el Fahtni een terroristische organisatie zou vormen. Heintz was verbijsterd. Had zijn mensenkennis hem dusdanig in de steek gelaten? Nee, concludeert de rabbijn stellig, nu hij Sahla deze zomer opnieuw – meermaals – heeft kunnen bezoeken: ‘Op mij komt Soumaya eerlijk en integer over.’ Er zitten volgens hem ook gaten in de bewijsvoering, maar, zegt hij, zijn expertise beperkt zich tot ‘het karakter’ van Sahla. Bovendien kan Heintz begrijpen waardoor Sahla in ‘verkeerde kringen’ terechtkwam:

Wij joden leven al tweeduizend jaar in ballingschap. Wij hebben geleerd hoe we ons als minderheidsgroepering moeten gedragen. De moslims zijn de nieuwe minderheden, die worstelen daar nog mee. Vooral de tweede en de derde generatie zoekt haar wortels. In de meeste moskeeën krijgen zij geen of inconsequente antwoorden op geloofsvragen. Fanatici hebben wel heel heldere antwoorden.¹⁴

De steun van orthodox-joodse zijde aan een strenggelovige moslima die wordt verdacht van het voorbereiden van terreuraanslagen op politici, is opmerkelijk. Heintz relativeert: ‘Het orthodoxe jodendom en de orthodoxe islam hebben veel raakvlakken. Ik geef vrouwen ook geen hand.’. Eerder kreeg Sahla ook al bijval uit onverwachte hoek, Ayaan Hirsi Ali noemde haar eind 2006 in de Volkskant ‘de hoop voor de toekomst’ in de strijd tegen radicalisering.¹⁵

De Reactionair

Boekenwinkel

Ondek onze grote collectie boeken, zoals De seksuele revolutie, in onze boekenwinkel.

Heintz gaf Sahla het boek Divine Image van Rav Rav Yakov David Cohen. Sahla was hierdoor zo aangedaan dat zij besloot dit tot haar nieuwe levenspad te maken.¹⁶ De rabbijn stak zijn nek voor haar uit en schreef in een brief aan het gerechtshof dat haar zaak in hoger beroep behandelde, dat de Nederlandse samenleving vruchten zou kunnen plukken van Sahla’s ervaringen. Hij zag haar als een rolmodel voor meisjes die dreigen te radicaliseren. Rabbijn Heintz verklaart:

The connection I made with her in recent years had us bring her to the UN to give a lecture based on what she learned with us and about her new path and message for the world. We see how hafatza, based on the Rebbe’s directives has an effect on the deepest of levels.¹⁶

Zo werkt macht, blijkbaar.

Volgens de Volkskrant pleit Sahla nu, net als haar mentor Bolkestein, voor grondiger geschiedenisonderwijs - vooral ook over de Holocaust. Verder gaat ze voor haar laatste stukje “scholing” naar Yad Vashem, de officiële staatsinstelling van Israël voor het herdenken van de Joodse slachtoffers in de Tweede Wereldoorlog. Daarna gaat ze, voor een programma dat is opgezet door Yad Vashem en het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), lesgeven over de Holocaust in achterstandswijken.

Terug naar de carriere opbouw; de Young Atlantic Treaty Association (YATA), een overkoepelende organisatie die politieke leiders, academici, militaire ambtenaren en diplomaten samenbrengt om de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) te steunen, benoemde Sahla tot speciale gezant bij de Parlementaire Assemblee van de NAVO.¹⁷ Daarna stroomde Sahla door naar de VVD waar ze nu werkt.

Tot slot, een interessante voetnoot: de Wikipedia pagina van Sahla is verwijderd omdat Sahla gebruik heeft gemaakt van “het recht om vergeten te worden”.¹⁸ Nou, dan maar hier op Reactionair.nl.