Dennis Honing ‘hoe echt om te gaan met diversiteit in Nederland’
9 minuten leestijd

Dennis Honing ‘hoe echt om te gaan met diversiteit in Nederland’

Traditionalisme als genezing voor het postmodernisme

Cultuur
Dennis Honing ‘hoe echt om te gaan met diversiteit in Nederland’
9 minuten leestijd

Waar het bij de Germanen om gaat is dat zij zichzelf foutief hebben gerelativeerd. Zijn volk. Zijn cultuur. Zijn natiestaten. Wanneer een jonge Germaan zal aangeven dat hij jong wil huwen en zijn dochters wil behoeden voor contextloze seksualiteit, dan zal deze jongeman worden weggezet als een gek. Als een Amish. Als een grap.

Maar wat hebben deze postmodernisten ons gebracht? We weten niet wie we zijn en we weten niet waar we heen gaan. Wat we wel weten is dat er een vadsige EU boven ons hoofd hangt, die steeds verder wenst uit te breiden en die zijn SJW en homo emancipatie over ons uit blijft storten. En steeds weer worden er ethische lakens over hun technocratische doelen getrokken. Er komt een QR code om een ‘druk van de zorg’ weg te nemen. Er worden boeren onteigend als tijdens het communisme om ‘het klimaat te redden’. Contant geld wordt met argusogen bekeken door overheden want ‘alleen criminelen hebben wat aan biljetten en munten’. Steeds weer doet deze EU zich zo medemenselijk voor. Maar zij weet dondersgoed dat zij dit niet is. Sterker nog, zij weet dat het de daadwerkelijke menselijke evaluatie aan haar adres dient te verdoezelen. Zo zien wij dat haar satellieten in Nederland, het door Thierry Baudet zo treffend omschreven ‘kartel’ de afstand tussen EU en de daadwerkelijke wensen van het Nederlandse volk vergroot. Zelfs actief dichttimmert. Referenda werden afgeschaft, kritische partijen als de PVV en FVD worden buiten de coalities en dus het regeren gehouden, protesten worden door politie neergeslagen en door mainstream media genegeerd of in diskrediet gebracht en tot slot werden de rechtszaken van bijvoorbeeld Willem Engel verdoezeld met kunstmatige ‘turbo hoger beroep’.

Verder zijn er de onverkozen burgemeesters en nu zelfs regio-burgemeesters die het EU-beleid meteen door laten vloeien naar de pleinen en scholen van Nederland. Zo knielde Amsterdamse agenten voor BLM protesten die doorvlochten waren met anti-blanke tendensen, daar waar ze reguliere protesten tegen de coronamaatregelen hardhandig de kop in drukten of mensen urenlang hebben laten staan op een gracht als vee.

Deze EU is de vijand. Een superstaat in wording. Het is de Death Star, in aanbouw zijnde aan onze lokaal Nederlandse horizon.

In de samenleving worden we al jaren afgeleid met haat naar elkaar of angsten voor de natuur. Het islam-debat domineerde lange tijd onze praatprogramma’s. Hoewel in dit land slechts 300 moslims van de miljoen uit zouden reizen naar Syrië, lag de gehele moslimgemeenschap aanhoudend in de weegschaal van burgerschap, veiligheid en loyaliteit. Ik heb zelf ook geregeld mijn stem laten horen in dit maatschappelijke debat.

Later werden blank en zwart tegen elkaar uitgespeeld. Iedereen met een greintje verstand snapt dat subsidie geven aan een groepje semi militante activisten (die overigens gekleed gaan als de racistische anti-blanke New Black Panther Party in de VS) die dan afreizen naar Friesland, géén zin heeft. Dat bouwt geen bruggen. Wint geen vertrouwen. De stroom aan homo-propaganda is ook een voorbeeld van hoe de EU ons Germanen overstelpt met postmodernisme. Ons wenst te raken en verzwakken. Ons wenst zoet te houden en af te leiden van haar eigen aanhoudende groei, waarbij zij onze natiestaten en democratieën ondergraaft. Structureel.

Laat de homo’s elkaar nemen achter gesloten deuren. Laat moslims moslim zijn binnen de grenzen van de wet. Ga met zwart Nederland om de tafel. Zeg zwart Nederland dat alle culturen aan slavernij deden en Germanen niet buigen voor voor een geconstrueerde erfzonde. Laat de Antillianen en Surinamers met aantoonbare Afrikaanse roots eenmalig en gratis van achternaam veranderen. Niemand hoeft de naam te dragen van een slavenmeester. Maar daarna zetten wij een punt achter slavernij. Nog nooit eerder werd een slavenvolk vrijwillig geëmancipeerd door haar slavenmeesters, tot het punt dat Germanen dit deden. Germanen hebben Afrikaanse westerlingen geëmancipeerd, en zelfs in de Amerikaanse burgeroorlog gevochten tegen andere Germanen die deze slavernij wilde aanhouden. Laat een EU en SJW Amerika ons niet uitspelen.

Dan de vrouwen van Nederland: derde golf feminisme is een leugen. Postmodernisme is een doodlopende weg. Een corrumpering van het menselijk sociaal leven.

Het huwelijk is de kern van het sociaal leven. Kinderen krijgen is geen bucket-list dingetje, waarna deze opgroeiende kinderen als concurrent worden gezien door hun bloedeigen moeders. Concurrent van hun carrières en recreatieve vrije tijd. Dit is een schande. Dit feminisme toonde zich ongegeneerd kinderhatend, waarop de Germanen minder kinderen kregen en deze blanke feministen aanhoudend waren toegewezen op het importeren van niet-feministische immigranten die door hun christelijke en islamitische culturen wél kinderen baarden. Het feminisme verteert zichzelf dus. Want zonder moslima en christen zou onze populatie en dus arbeidsmarkt imploderen in de nabije toekomst.

De Germaan zal het gezin moeten herstellen. Feminisme moeten afwerpen. Man en vrouw moeten zich coöperatief opstellen in het gezin. En niet competitief.

De Reactionair

Boekenwinkel

Ondek onze grote collectie boeken, zoals De seksuele revolutie, in onze boekenwinkel.

De seksuele revolutie

Het huwelijk moet jong geambieerd worden en er moet oog zijn voor iedereen. Nu is onze randstad het toneel van contextloze seksualiteit en vele eenzame mannen. Mannen die we dan niet uitselecteren want sociaal darwinisme is voor nazi’s, maar we koppelen ze eveneens niet aan vrouwen want het Abrahamitische huwelijk is ouderwets. Dat is de misselijkmakende luiheid en holheid van het postmodernisme. Mensen aan hun lot overlaten en wegkijken van zowel de traditie van toen als oplossing voor morgen. Dingen maar op zijn beloop laten, als urine bij incontinentie.

Dan de problemen rond immigratie. De grenzen moeten sluiten. Dit is een Germaans land. Een land met een volk en met een geschiedenis. Dit land hoeft niet op te gaan in een raciaal vloeibaar globalisme. Verliefde mensen kunnen raciaal mengen maar het moet geen propaganda worden. Etnische gemeenschappen willen geregeld zichzelf blijven en hier is niets mis mee. Het is onze hedendaagse denkfout dat het behoud van blanken of het willen vormen van een blanke zuil gelijk zou staan aan nazisme. Men kan prima trots zijn op de eigen etnische zuil zonder de overige etnische zuilen te willen schaden. Zoals je als gezin ook het meeste oog hebt voor je gezinsleden, hetgeen dan niet betekent dat de overige gezinnen voor jou rechteloos zouden moeten zijn, laat staan geschaad of benadeeld zouden mogen worden.

En ook zouden bijvoorbeeld Nederlandse Turken een dergelijke zuil mogen vormen. Zoals er ook een Turkse zuil al zeshonderd jaar aanwezig is in Polen, Litouwen en Wit Rusland. Hier wonen de Lipka Tataren, die in deze regio’s kwamen wonen vanuit de conflicten van het nalatenschap van Djzengis Khan. Zij werden een trouw elite leger voor hun christelijk Europese vorsten en mochten daarop hun islamitische geloof en Turkse cultuur en etniciteit behouden. De Nederlandse Turk zou dan wel actief voor dit model moeten kiezen. Wat wil hij zijn? De Ottomaan, en daarmee een vijfde colonne? Of de Lipka Tataar, en daarmee zowel zichzelf als Turk alsmede een loyale burger in Nederland. En ik vraag geen assimilatie. Zo betreur ik het lot van de Turkse Cumanen in Hongarije. Deze Turken kwamen net als de Lipka Tataren aan in Europa, eeuwen geleden, in dit geval in Hongarije. Zij bekeerden zich tot het christendom, maar behielden een eigenaardigheid want men werd een protestantse gemeenschap in een verder overwegend katholiek Hongarije. Helaas gingen deze Turken op in de Hongaren en zijn derhalve verdwenen. Dat is dus niet eens mijn eis. Ik wens een eervolle Germaan te zijn die de Nederlandse Turken naast zich wil zien leven in een gedeelde loyaliteit naar Nederland. Niemand hoeft te worden verdreven of geassimileerd.

Dan de Nederlandse Marokkanen. Jullie vaders en overgrootvaders zijn hier nooit gekomen als invasiemacht. Jullie vaders en grootvaders zijn gekomen omdat onze Germaanse gekozen politici hen hebben uitgenodigd. Om dan later uit een typerende sociaaldemocratische moraal - die natuurlijk weer veel te hoogdravend zou zijn - aan gezinshereniging te doen, in plaats van deze mensen terug te laten keren. Maar nu is deze gemeenschap er. En hoe schandelijk zet de Germaan zichzelf voor schut, door een PVV te laten zinspelen op een verdrijving of zelfs genocide, door Wilders te laten spreken over ‘minder minder minder’? Dus je eigen gekozen politici onthalen volk X, laten volk X zich permanent hier vestigen. Maar als volk X dan een jeugd heeft met opvallend veel criminelen in de gelederen, dan moet volk X maar ‘weg’ en ‘terug’? Volk X is geen overhemd van de H&M, hetgeen je terug mag brengen bij het vertonen van een bonnetje.

Marokkanen zijn een problematische groep gebleken. Daar kunnen we lang en kort over praten, maar dat is een feit. Wat ook een feit is, is dat onze problematische zwakte een opening is voor wangedrag. Wij voeden onze jeugd niet meer op. Laten leraren gebukt gaan onder de brutaliteit van onze jeugd. Laten agenten gebukt gaan onder een chronische angst om maar racist te zijn. We laten middels een soort staatsfeminisme moedergevoelens leidend zijn in dit land. Alles is vergevingsgezindheid. Alles is een tweede en derde kans. Niemand is dader. Iedereen is telg. Iedereen is zuigeling. Alles is troostend. Iedereen behoeft een knuffel.

En in deze zwakte kwam de Marokkaan terecht. Ten eerste kun je een dergelijke immigrant nooit vragen om zich ‘aan te passen’ aan postmodernisme, want het is niks. Mijnheer de Marokkaan, u dient wel Nederlander te worden. Ja wat is dat? Etnisch Germaan kan een etnische Amazigh nooit worden. Wat is dan dat aanpassen dan? - Ja de Nederlandse cultuur! Die moet omarmd worden! Maar die is niks. Die is geen kinderen, geen huwelijk, geen grenzen, geen seksen en geen tradities. Alles is vloeibaar. Alles is relatief. Daar kunnen Turk en Marokkaan zich nooit aan aanpassen.

Ten tweede komen Marokkanen uit een politiestaat. En is onze Nederlandse samenleving een anarchie voor deze nieuwkomers geweest. Met allerhande wangedrag tot gevolg. In Zweden zie je dat effect nog sterker terug. Wanneer je burgers uit totalitaire regimes en politiestaten in volledig gepacificeerde democratieën laat komen, leidt dit tot anarchie. Het oplossen van het zogeheten ‘Marokkanen-probleem’ is dus:

  • Het afwijzen van postmodernisme. Het daarop stoppen van boomer-rechts (PVV discours). Marokkanen zijn hier onthaald door Germanen en zijn medeburgers.
  • Het ontvouwen van een eigen Germaanse cultuur (afscheid nemen van postmodernisme en omarmen van conservatisme en traditionalisme). Voor de andere hier aanwezige etniciteiten wordt het dan meteen gemakkelijker de Germaanse inheemse gemeenschap op waarde te schatten.
  • Nederlandse Marokkanen mogen vrijelijk een eigen zuil vormen die net als de Germaanse zuil loyaal is aan deze staat. Niemand hangt aan een ‘zijden draadje’. Je bent medeburger en derhalve kind van deze natie.
  • Om het Marokkaanse wangedrag te beteugelen worden straffen rondom vermogensdelicten en drugsdelicten fors verhoogd. Geen genade. Verder zal overlastgevend gedrag beantwoord worden met boetes en de gummiknuppel. De Marokkaanse gemeenschap zal zoals gezegd door Germanen worden geaccepteerd. Maar dit is niet gratis. Tango needs two. Van de Marokkaanse gemeenschap wordt introspectie verwacht. Verbetering.

Is deze Marokkaanse gemeenschap dan een kind, dat moet groeien terwijl de wijze grote Germanen vanaf de zijlijn toekijken? Dit is niet het geval. De huidige crisis van het postmodernisme raakt ons allemaal. Terwijl de Marokkaanse gemeenschap zal moeten werken aan overlast en criminaliteit, werkt de Germaanse gemeenschap aan herstel van het huwelijk, hervinden van eer en restauratie van cultuur en traditie. Er is voor niemand tijd voor neuspeuteren aan een zijlijn.

De grens voor verdere immigratie zal gesloten moeten worden.

Brussel en Washington moeten overkomen en afgehouden worden. En in de nabije toekomst moet Europa klaar zijn voor een opkomend China.

Met een focus op de traditie (en niet op materiële tegenstellingen) en verwerping van rechtse misconcepties zou er inderdaad cohesie mogelijk kunnen zijn tussen de Nederlander en de Marokkaan.

Ik vind het een prachtige tekst, maar ik weet niet of jij de juiste reputatie hebt om je boodschap te verspreiden. Iets met de pot verwijt de ketel. Heb je zelf niet bijgedragen aan polarisatie in het verleden?

De Germaanse cultuur is dood en zal gebukt gaan onder globalisering en massa-immigratie. Ik heb veel landen bezocht de afgelopen jaren en het verbaast me nog steeds dat Nederlanders niet trots zijn op hun taal en nationale identiteit. Sterker nog, er worden constant compromissen gemaakt op de eigen cultuur om anderen tevreden te stellen. Baudet had gelijk met de term “oikofobie”.

Vroeger, toen ik nog jong en onbevangen was, hield ik van Nederland. Waarom? Vanwege het multicultuurisme. Er was de Chinees op de hoek met zijn bami en nasi, de Italiaan aan de overkant met zijn Italiaanse ijsjes, verderop de Turk met zijn kleermakerij, op de markt de Vietnamees met zijn fameuze loempiaatjes, en als je even doorliep de Israeli met zijn falafel en shoarma. En niet te vergeten de Suriname met zijn overheerlijke gerechten van allerlei soort en geuren en de buurvrouw die uit India kwam en al vroeg in de morgen zorgde voor de hongerigmakende geuren die het trappenhuis vulde met gerechten voor de avond en dan de oerhollandse melkboer met zijn boter, kaas en eieren. Marokkanen waren toen nog niet in de picture. Die waren van latere datum evenals de Spanjaarden met hun verrukkelijke Spaanse muziek die vaak tijdens de zomermaanden was te horen als men weer een aanleiding had gevonden voor een feestje en nog veel later de Polen. Ik voelde mij thuis tussen al deze diverse nationaliteiten met allemaal hun eigen specialiteiten. En opeens mocht dat allemaal niet meer. Iedereen moest hetzelfde worden en zich de Nederlandse cultuur eigen maken. Heb me altijd afgevraagd wat die nu werkelijk inhield. Niemand heeft mij dat ooit kunnen vertellen. De Nederlandse cultuur was allang om zeep geholpen. Waar zijn de blanke toppen der duinen gebleven? De man die de zee bezong onder begeleiding van zij accordeon? De trieste maar ware liederen die het leven uitbeelde? Wie kent nog de Zangeres Zonder Naam en Vader Abraham? En dat is nog helemaal niet zo lang geleden. Nee, de Nederlandse cultuur is een stille dood gestorven en is afgedreven met het Maaswater. En toch zijn er Nederlanders die overal ter wereld wonen en zich in die andere cultuur thuisvoelen. Ondanks dat hebben ze toch nog wel een Delftsblauw bordje aan de muur hangen, een klein aandenken aan de oude Hollandse nostalgie. Vroeger, toen ik nog jong en onbevangen was….. maar dat is al heel lang geleden.

De eerste Marokkanen arriveerden al in de jaren 50 dus ik ben benieuwd hoe oud u wel niet moet zijn om te beweren dat ze nog niet ‘in de picture’ waren toen u nog jong was.

Geweldige analyse