Directrice hondenpension met 4000 katten: “Instroom katten beperken”

In hondenpension “Nedermarken” neemt de ontevredenheid over de stijgende instroom van katten toe. De oorspronkelijke hondenbevolking is het er over eens dat er te veel katten naar het pension komen, en kiezen daarom al sinds 2010 voor een directie die zegt iets aan de katteninstroom te zullen doen.

“Kijk, ik ben leider van de Volksvereniging voor Vrijheid en Dierenwelzijn.” Het is een vreemd gezicht: de directrice van hondenpension Nedermarken toont trots haar lidmaatschapskaart van de machtige anti-kattenvereniging terwijl een dikke kater aan haar montuurloze bril likt. Marieke Rötte is 56 jaar, alleenstaand en draagt de verantwoordelijkheid voor Nedermarken, een plek die nog altijd het imago heeft van een schoon en goed georganiseerd pension voor honden, maar sinds enkele decennia vooral bevolkt wordt door grote groepen katten uit verre oorden.

Ondanks de felle kritiek van de andere dieren in Nedermarken spreekt ze vlot en vrolijk. “Het aantal moet substantieel omlaag, dat vind ik als VVDw’er. In het bestuur hebben we discussie over katteninstroom, we denken daar verschillend over. We hebben gezegd dat we alle stromen in kaart gaan brengen en er beleid voor gaan ontwikkelen. Ik ben er hoopvol over dat we eruit gaan komen” zegt Rötte op joviale toon terwijl ze luid met een bak kattenbrokjes rammelt.

Bas, een oudere buldog, is sceptisch: “Ze zegt wel dat ze minder katten wil binnenlaten, maar er komen elk jaar bootladingen vol nieuwe katten binnen”. Greet, een gezellige golden retriever, valt hem bij: “Weet u, de gewone hond is dat kattentuig zat” zegt hij met een verbeten tongval. “de overlast van straatkatten die de boel terroriseren is geen kattenpis. Onze teefjes kunnen niet meer veilig over straat zonder “bitch” genoemd te worden en haatkaters willen onze cultuur feliniseren.”

De Reactionair

Boekenwinkel

Ondek onze grote collectie boeken, zoals De seksuele revolutie, in onze boekenwinkel.

De honden weten zich gesteund door de cijfers: Ondanks het bestuur door een “conservatieve” anti-katten leidster breekt het pension onder Rötte’s bestuur al twaalf jaar op rij alle records qua katten-instroom. Vorig jaar alleen al kwamen er 420 nieuwe katten binnen, veelal uit verre oorden. “Rötte wil gewoon zoveel mogelijk katten binnenhalen” keft Terry Basset, een jonge reu: “al die kattenvrouwtjes willen ten diepste hetzelfde. De debatten over al dan niet van kattenbakvullingmerk veranderen is gewoon een toneelstukje ter afleiding van waar het echt om gaat.”

Rötte zegt de zorgen te begrijpen, maar legt in een debat op vanzelfsprekende toon uit: “Natuurlijk willen we de instroom beperken – ik ben immers VVDw’er- maar we zijn wel aan regels gebonden.” Rötte doelt op de reglementen van de Eucaryotische Unie waarvan Nedermarken lid is en die de controle op in- en uitstroom formeel heeft overgenomen. “Daarom moeten we uit die Unie” keffen Greet en Terry in koor. “Dat zou dom zijn, want de voordelen van het lidmaatschap zijn groot; hondenbrokjes zijn bijvoorbeeld heel goedkoop nu” antwoordt Rötte glimlachend terwijl achter hem een pers de ogen uitkrabt van een jonge herderspup.

Lianne Mastiffen, een salukiteefje, blaft cynisch: “Rötte zou het belang van de hardwerkende honden moeten dienen, maar dient hiermee vooral de belangen van de grote graan- en visbedrijven in de omgeving, als goedkope arbeidskrachten en consumenten” Marieke Rötte lijkt verontwaardigd: “Buitengewoon onsmakelijk dat mevrouw Mastiffen onoprechtheid suggereert. Wij leven in een gaaf hondenpension en als we dat willen behouden hebben we nog veel meer katten nodig” Lianne Mastiffen druipt met de staart tussen de benen af. De voorzitter staat Greet nog een laatste interruptie toe, maar op zijn vraag hoe het zit met de duizend hondenkoekjes moet hij het doen met de mededeling dat Rötte daar geen actieve herinnering aan heeft.