Hybridisering
De Futuro-Fundamentalistische Revolutie, deel 4
CultuurDit essay maakt deel uit van de essay-serie ‘De Futuro-Fundamentalistische Revolutie’. Zie hier het vorige deel.
Motto: *‘inheems worden’*
(open grenzen: asielopvang=slavenimport, diversiteit=piraterij, immigratie=kolonisatie)
Wellicht het zuurste hapje uit de door de globalistische vijandelijke elite listig aanbevolen nieuwe paradijsappel is de noodzaak tot fysieke verandering: van de inheemse Nederlander wordt namelijk verwacht dat hij essentieel veranderd. Als ongewenst overblijfsel uit een primitiever ‘evolutionair stadium’ dient de inheemse Nederlander zich niet alleen - zoals in de vorige paragraaf aangegeven - sociaal-economisch, psychologisch en politiek aan te passen: hij dient zich ook biologisch aan te passen. De oude fysieke identiteit van het relatieve blank-zijn dat ooit mocht bestaan in de nu afgeschafte soevereine natie-staat is namelijk niet te verenigen met de nieuwe psychische identiteit van het absolute gelijk-zijn dat ten grondslag ligt aan de globalistische Brave New World van verplicht maximaal egalitaire uitkomsten. Het verband tussen innerlijk anti-egalitair ‘wit privilege’ en uiterlijk non-egalitair blank-zijn is namelijk té sterk: alleen de opheffing van het tweede garandeert de opheffing van het eerste. Het einddoel van de globalistische vijandelijke elite is het opheffen van alle vormen van niet-globalistisch groepsidentiteit - de opheffing van de Nederlandse natiestaat en het Nederlandse volk hebben de hoogste prioriteit. Een volledig gehybridiseerde bevolking, een ‘homeopathisch verdund’ in permanente overheidsafhankelijkheid levend ‘precariaat’ onder het moreel onaanvechtbare gezag van een nieuwe links-liberale Diktatur des Lumpenproletariats, garandeert deze uitkomst. Dit is een intrinsiek onderdeel van het globalistische deconstructie- en omvolking-programma gericht op de neutralisatie van de gevaarlijkste authentieke groepsidentiteit die het globalisme meest direct in de weg staat, namelijk die van de meest innovatieve, kapitaal-krachtigste, hoogst-opgeleide en meest mondige bevolkingsgroep ter wereld: de (blanke) Europese bevolking.
Een belangrijke stap voorwaarts in deze neutralisatie strategie was daarom de Black Lives Matter beweging. BLM was niet voor niets de eerste grote publieke manifestatie die de globalistische elite organiseerde na het begin van de nieuw-totalitaire Great Reset: BLM effent namelijk de weg voor een radicaal om-denken in etnische identiteit - en een radicaal om-keren van rassenverhoudingen. BLM speelt geraffineerd in op het psycho-historisch diep-verankerde maar nog steeds politiek brisante taboe op etniciteit en ras: met BLM kanaliseert de globalistische vijandelijke elite de sterke psycho-sociale lading van dit taboe door een omkering in polariteit. Het ‘slavernij verleden’ wordt via ‘institutioneel racisme’ in verband gebracht met ‘wit privilege’: dit ‘onderliggende’ verband probleem wordt met een Freudiaans-Marcusiaanse trucje (handig want alleen door de nieuwe priesterklasse controleerbaar) in het onderbewustzijn geprojecteerd. De échte projectie die hierbij plaats vindt ligt voor de hand maar blijft onbenoemd: de globalistische vijandelijke elite projecteert het privilege van de eigen, uiterlijk grotendeels onherkenbare groep (high finance banksters, groot-kapitalisten, top-bureaucraten, media-magnaten en polcor academici) op een andere, uiterlijk duidelijk herkenbare groep (blanken). Hiermee leidt de elite de onvrede en de rancune van de recent massaal in het Westen geïmporteerde niet-blanken af van zichzelf. En van het feit dat het juist de elite zelf is die deze niet-blanken ‘als slaven’ misbruikt, namelijk voor het verlagen van arbeidskosten, het verhogen van onroerend goed prijzen, het versnellen van de massa-consumptie cyclus en het sturen van verkiezingsuitslagen. In BLM voelt de door de elite gecreëerde ‘nieuwe slaven-klasse’ van permanent ontevreden en rancuneuze niet-blanken zich erkend en gehoord, niet beseffend dat het anti-blanke discours van BLM feitelijk een slim opgezette bliksemafleider is waarmee de elite verdeeldheid zaait tussen twee groepen die zij beide vreest en haat: de inheemse blanke arbeiders- en midden-klasse enerzijds en de uitheemse niet-blanke nieuwe slaven-klasse. De niet-blanke activisten en sympathisanten van BLM - overigens een beweging grotendeels geëntameerd en georganiseerd door ‘blanken’ (namelijk de cultuur-marxistische intelligentsia in combinatie met white trash antifa activisten) - beseffen niet dat zij worden gebruikt als useful idiots door dezelfde globalistische elite die hen continue vernederd met bevoogdende uitkeringswetgeving, betuttelende ‘diversiteit’ maatregelen en manipulerende ‘anti-racisme’ symbool-politiek.
Het échte doel van BLM is het uitbreiden van de vernedering, bevoogding, betutteling en manipulatie van de niet-blanke ‘migranten’-massa tot de inheemse blanke bevolking: de kernboodschap van BLM aan de inheemse blanke bevolking is dat zij zich moet verontschuldigen en wegcijferen en dat zij zich moet laten gebruiken en manipuleren. Afgezien van een enkele verdwaalde activist en publicist zijn het vervolgens echter niet de niet-blanken die hiervan profiteren. Alleen de handlangers van de elite profiteren: de asiel-industrie die van massa-immigratie leeft, de diversiteit-industrie die grof geld verdient aan awareness trainingen en adviezen en de massa-media die winst slaan uit advertentie-campagnes. De inheemse blanke bevolking dient daarbij als melkkoe en zondebok: zij bekostigt - via stijgende belastingen, huren en premies - zelf haar eigen onteigening. Tegelijkertijd wordt diezelfde inheemse blanke bevolking onder het motto van ‘diversiteit’ door ex-eigen instituties ‘gedeconstrueerd’.
De Reactionair
Boekenwinkel
Ondek onze grote collectie boeken, zoals De Zwarte Poolster, in onze boekenwinkel.
Zo staat de inheemse blanke bevolking via de D666 anti-rechtstaat bloot aan bijna straffeloze vervolging: terreur, criminaliteit, illegaliteit en overlast blijven feitelijk onbestreden terwijl moord, verkrachting, diefstal en vandalisme belachelijk laag worden bestraft. Deze situatie wordt wellicht goed geïllustreerd met het beeld van de allochtone ‘lichtgetinte’ tiener die in zijn splinternieuwe Mercedes met zijn drugslading door rood rijdt terwijl een paar meter verderop de autochtone blanke kostverdiener in de regen wordt bekeurd voor een kapotte fietslamp. Of met het beeld van het brave, hardwerkende autochtone gezinnetje dat meer dan tien jaar op een sociale huurwoning wacht terwijl asielfraudeurs - inclusief ongescreende (want ongedocumenteerde en pseudonieme) oorlogsmisdadigers, terreursympathisanten, moordenaars en verkrachters - vooraan in de wacht rij inschuiven voor toplocatie woningen. De inheemse blanke bevolking staat daarnaast via media-indoctrinatie bloot aan continue demoralisatie (‘blank dom/slecht-zwart slim/slecht’ rollenspel in films en series, ‘institutioneel racisme’ debat in opiniebladen en talkshows, ‘interraciale relatie’ idealisatie in commerciële advertenties). Tenslotte zijn er de intense propaganda, de systematische karaktermoord, de juridische vervolging en de directe doodsdreiging waaraan de paar overgebleven échte dissidenten staan blootgesteld in de publieke sfeer. Het einde van de vrijheid van meningsuiting en van elke vorm van authentieke politieke oppositie versterken bij de inheemse blanke bevolking wezenlijk het gevoel van collectieve vervreemding: haar respect voor de politieke klasse van ‘bananenrepubliek’ ex-Nederland is onderhand tot een nulpunt gedaald. Voor de inheemse Nederlandse bevolking is de geleefde realiteit van de multiculturele diversiteit die van een totaal amorele en totaal wetteloze ‘piratenstaat’.
Deels dienen deze economische uitbuiting, psychosociale indoctrinatie en politieke Gleichschaltung simpelweg de verzwakking en verdoving van de inheemse blanke bevolking in afwachting van haar fysieke verdringing en vervanging. De door de globalistische vijandelijke elite geactiveerde mechanismen van fysieke omvolking zijn die van ‘gastarbeid’ (moderner: ‘arbeidsmigratie’), ‘gezinshereniging’ en ‘asielopvang’ Daarbij is de derde categorie nu (dat wil zeggen sinds de Corona-gerelateerde binnen-Europese grenssluitingen) de belangrijkste en meest bedreigende (want cultureel niet-Europese) - en geeft tevens de grootste aanzet voor de tweede categorie van immigratie. Daarbij moet worden aangetekend dat de ‘asielinstroom’ tijdens de ‘Corona Crisis’ kwantitatief onverminderd is gebleven. De geïnstitutionaliseerde rechtsongelijkheid tussen inheems-blank en uitheems-niet-blank wordt onomstotelijk bewezen door het feit dat vrijwel altijd ongedocumenteerde en pseudoniem-voerende ‘asielmigranten’ op één of andere wijze in staat zijn - of liever: in staat worden gesteld – om de fysieke grenzen, de bureaucratische maatregelen en de financiële beperkingen te overkomen die reguliere Europese burgers tijdens de ‘Corona Crisis’ niet kunnen overkomen. De opmerkelijke capaciteit van honderdduizenden niet-Europese ‘asielzoekers’ om ‘vrij te reizen’ in een tijd waarin grenssluitingen, reisbeperkingen en economische malaise dat voor Europeanen bijna onmogelijk maakt is op zijn zachtst gezegd opvallend. Maar dit probleem dient niet af te leiden van een veel belangrijker probleem, namelijk dat van de ‘criteria’ die al sinds decennia gelden bij de ‘selectie aan de poort’ inzake ‘asielaanvragen’. Deze selectiecriteria draaien alle normen van fatsoenlijk toelatingsbeleid systematische om:
- bij een reguliere grensovergang worden een geldig paspoort, een geldig toelatingsvisum en medische documenten geëist - bij ‘asielaanvragen’ is niets daarvan nodig. Men selecteert dus doelbewust mensen waarvan noch de echte identiteit, noch de echte migratie motivatie, noch de echte gezondheidssituatie vast staan - en die zichzelf willens en wetens in die situatie hebben gemanoeuvreerd;
- bij een reguliere visumaanvraag zijn persoonsdocumenten, verblijfsredenen, terugkeergaranties, vliegtickets en legesbetaling noodzakelijk - bij ‘asielaanvragen’ wordt niets daarvan gevraagd zolang men maar uit een ‘zielig land’ komt (grosso modo sub-saharaans Afrika, Midden-Oosten en Zuid-Azië). Men selecteert dus doelbewust mensen waarvan noch reismotivatie, noch terugkeerwens, noch financiële zelfredzaamheid vast staan - en die zichzelf opzettelijk aan reguliere immigratie procedures hebben onttrokken;
- bij een reguliere verblijfsvergunning worden naast goede redenen (huwelijksvoornemen, studie inschrijving, arbeidscontract, medische behandeling) garanties qua inkomen, woonruimte, medische verzekering, beroepskwalificaties en strafblad gevraagd - bij ‘asielaanvragen’ is het omgekeerd: daar krijgt men gratis inkomen, gratis woonruimte, gratis medische zorg, gratis beroepsopleidingen en blijft strafblad ongecontroleerd. Men selecteert dus doelbewust mensen die geen binding met het land van binnenkomst hebben en die geen verantwoording naar het land van binnenkomst nemen - en die zichzelf onbeschaamd als zodanig presenteren;
De ‘asielpolitiek’ die gevoerd wordt door de globalistische elite selecteert dus positief op negatieve karaktereigenschappen bij de door haar verwelkomde ‘migranten’. Men zoekt via deze ‘asielpolitiek’ blijkbaar naar ‘migranten’ van een maximaal oneerlijke, onproductieve, gewetenloze en schaamteloze ‘kwaliteit’. Het zijn blijkbaar deze onder-menselijke kenmerken die in Europa ‘inheems moeten worden’.
Dit essay maakt deel uit van de essay-serie ‘De Futuro-Fundamentalistische Revolutie’. Zie hier het volgende deel.
alfred vierling