‘Nu even niet schat, ik lees Reactionair.nl’
6 minuten leestijd

‘Nu even niet schat, ik lees Reactionair.nl’

Een litanie van medialeugens en een ingezonden brief

Politiek
‘Nu even niet schat, ik lees Reactionair.nl’
6 minuten leestijd

Het was me het weekje wel op de virtuele Reactionair.nl-redactieburelen. Ineens stonden we in alle kranten en werden we genoemd op radio en tv. Daarbij werden helaas wel de nodige onwaarheden en ongefundeerde verdachtmakingen geuit. Een litanie:

Het “essay” frame

Nilüfer Gündoğan (ex-Volt) hield in HLF8 bij hoog en laag vol dat het gewraakte stuk van Lammers een “essay” was waarin hij duidelijk wilde maken dat pedofielen meestal niet de stereotypische kinderlokker in de bosjes zijn. Nogal straf voor een mevrouw die zich op hoge toon laat gelden over de vervuiling van onze democratie door desinformatie. Trainer is namelijk een kort verhaal waarvan de intentie (bewust?) ambigu is. Het was zonder context geplaatst tussen andere stukken met erotische inhoud, en was geschreven met (oplopende) erotische spanning. Bovendien laat Lammers in deze fantasie het kind het initiatief nemen tot verleiding van de trainer; de jongen dringt zelfs aan. Ook laat Lammers het kind meermaals zeggen hoe het van het seksueel misbruik geniet, en dat hij het nog veel vaker wil.

Dit frame van Gündoğan werd breed gedeeld in de media. Bijzonder, want vrijwel het gehele oeuvre van Lammers heeft betrekking op het ter discussie stellen van maatschappelijke normen en taboes omtrent onderwerpen die met seksualiteit te maken hebben, zoals transseksualiteit, homoseksualiteit, constructies omtrent gender, en meer. Maar —volgens velen in de media wereld— is dit specifieke verhaal anders! Het lijkt dan misschien op wat het op het eerste gezicht ook is; een verhaal over een voetbaltrainer die seksueel verleid wordt door een elf- of twaalfjarige jongen, geschreven in bloemrijke erotische taal, maar dat is het niet. Lammers gebruikt volgens deze —kennelijk goed ingewijde— duiders namelijk eigenlijk esoterische literaire stijlfiguren en verborgen analogieën om deze daad te veroordelen.

De veronderstelde literaire waarde

Bij het in kunstuitingen vatten van seksuele wandaden zijn er altijd meerdere factoren die een rol spelen. Zo zijn veel dergelijke werken, zoals Manns Tod in Venedig, ingetogen in hun expressie van het vleselijk verlangen naar een jonge jongen, en handelt dit werk zich dan ook voornamelijk om de vergankelijkheid der jeugd en de worsteling van Von Aschenbach met zichzelf en zijn gevoelens. De literaire kwaliteit wordt daarbij nog vergroot door de prachtige taal die Mann gebruikt.

Tegenover werk van deze statuur staat Lammers, wiens stijl plat en direct is, maar zonder de scherpte die bijvoorbeeld Hemingway kenmerkt. We hebben het hier dus niet over bellettrie. Als we verder de inhoud onder de loep nemen, vinden we geen genuanceerde karakterschets zoals in Manns werk. Alle literatuur waarin een dergelijk onderwerp behandeld wordt, heeft een zekere diepte in de kenschetsing van de karakters en de gebeurtenissen. Zelfs in Lolita, dat befaamde en beruchte werk, vinden we gruwelijk mooie woordelijke passages en een gedegen psychologische schets. Daarnaast moeten we niet vergeten dat Humbert Humbert uiteindelijk wel degelijk gearresteerd wordt. Dit alles ontbeert het werk van Lammers.

De Reactionair

Boekenwinkel

Ondek onze grote collectie boeken, zoals De seksuele revolutie, in onze boekenwinkel.

De seksuele revolutie

Wat hier verder nog van belang is met betrekking tot andere literatuur inzake dit onderwerp, is dat Lammers ook pedagogisch wordt ingezet. Natuurlijk: Nabokov doceerde o.a. aan Cornell University en Mann aan Princeton. Het moge echter duidelijk zijn dat dit iets geheel anders is dan een pedagogische rol te hebben voor kinderen vanaf vier jaar.

De rectificaties en complotten

Het AD en het Parool verspreidden onwaarheden over onder andere de veronderstelde auteur van het artikel, die zo flagrant waren dat deze de volgende dag gerectificeerd moesten worden, op aandringen van onze redactie.

De Volkskrant en Trouw vlogen uit de bocht met een paranoïde complottheorie over een vanuit Forum voor Democratie georkestreerde campagne tegen Lammers. We kunnen u verzekeren: FVD is op geen enkele manier betrokken bij de inhoud of verspreiding van onze artikelen. Het werd puur toevallig opgepakt op Instagram door mensen die niets met FVD te maken hebben. Toeval, geen complot.

Wat onze vermeende “haat” tegenover alles wat niet blank en christelijk is, betreft: onze redactie bevat protestanten, katholieken, moslims, ongebonden esoterici en atheïsten. Ook zijn we niet allemaal blank. Het artikel over Lammers werd geschreven door een moslim.1

Ook hadden we vanzelfsprekend niets van doen met de bedreigingen aan het adres van Lammers. Dat hiermee de discussie onmogelijk wordt gemaakt, is een valse tactiek. Volgens diezelfde logica zouden we immers het ook nooit over de ideeën van Wilders kunnen hebben. We weten dat dit slechts een afleidingskritiek was, maar de hypocrisie blijft pijnlijk. Wij kregen ook meerdere persoonlijke moordbedreigingen, maar dat lees je in geen enkele krant.

Verdere onnozele insinuaties over het fascistische of antisemitische karakter van onze webstek, afkomstig van onder meer het Parool, zullen we laten voor wat ze zijn: lasterpraat van luie, ongeïntereseerde journalisten. Iedereen die Reactionair.nl daadwerkelijk leest, weet dat we minstens een dozijn artikelen hebben waarin nationaalsocialisme,2 fascisme3 en antisemitisme4 expliciet worden bekritiseerd.

De ingezonden brief

Gelukkig kregen we ook bijval. Zo zond een lezer die graag anoniem wilde blijven ons deze aardige mail. Met zijn toestemming delen we zijn steunbetuiging met onze lezers.


Naar aanleiding van de commotie rond schrijver Pim Lammers heb ik zijn verhaal Trainer gelezen. Ik ben voor de vrijheid van meningsuiting en voor literaire vrijheid, maar dit verhaal ging mij persoonlijk veel te ver, het leest wel degelijk als verheerlijking van pedofilie en - anders dan bij moord, volwassen lust, marteling, science fiction, noem maar op - roept dit toch wel enige morele begrenzing op bij mij als ouder en beschermer van mijn kinderen.

Vol verbazing is mijn observatie dat de media het in koor voor Pim Lammers opnamen vanwege de uiteraard af te keuren doodsbedreigingen en de “aanval op het vrije woord”. Geen enkele journalist of gematigde politicus deed zijn best zich in te voelen in de gevoelens van de gemiddelde ouder. De media, de politiek en nu ook de literaire clubs, lijken volledig in de ban van de links-liberale, progressivistische stroming die momenteel ons land in haar ijzeren greep houdt. Er is niet tot nauwelijks plaats voor het geluid van de conservatieve (hetzij christelijke, oud-linkse of klassiek-liberale) Nederlander die zich steeds moeilijker kan vinden in de ons nieuw opgedrongen moraal. De grenzen van het discours zijn ook door deze media en centrumpolitici verplaatst, en meningen buiten het verschoven kader worden genegeerd, belachelijk gemaakt, geframed als extreemrechts of erger. Helemaal ernstig, temeer nu blijkt dat liefhebbers van pedofilie verkapt als ontluikende homoseksualiteit sluikend binnen dat kader geplaatst worden.

Door deze ophef kwam ik vanochtend via een artikel in het NRC in aanraking met uw hand in deze kwestie en met uw artikelen. Pim Lammers is uiteraard vrij om te schrijven wat hij wil, het is echter meer dan terecht dat hij geen plaats heeft in de Kinderboekenweek. Ik ben blij dat u zich daarvoor hebt ingezet, mijn dank is groot, en mijn felicitaties voor het bereikte resultaat.

Het zijn moeilijke en verwarrende tijden. Recht wordt krom gepraat en krom wordt recht gepraat. Het normaliseren van pedofilie lijkt de nieuwe horde die links-liberaal Nederland wil nemen. Het belangrijkste is dat wij kinderen beschermen tegen al die aangeprate angst (voor virussen, klimaat), aangewreven onzekerheid over het eigen lichaam en zeldzame vormen van afwijkende parafilie op veel te jonge leeftijd. Ze mogen dat conservatisme noemen, ik vind het prima, laat zo de gemene deler heten tegen de heersende verstikkende waanzin en hypocrisie.

Met vriendelijke groet,

[geredigeerd]