Personeelstekort?

“Chaos door personeelstekort: ‘krapte wordt alleen maar groter’”, “Ketheltunnel bij Rotterdam dicht door personeelstekort, zware spits verwacht” en “NS kampt met personeelstekort: treinen vallen uit”.

Zomaar drie voorbeelden van nieuwsberichten waarbij publieke voorzieningen (luchthaven, rijkswegen en spoorwegen) te kampen hebben met personeelstekort. De afgelopen jaren neemt dit thema een steeds prominentere rol in het publieke debat, mede aangejaagd door brancheorganisaties die geconfronteerd worden met personeelstekorten. Hoe om te gaan met dit leed waarbij publieke en private organisaties steeds meer moeite krijgen personeel aan te trekken? Van onze docent economie op de middelbare school hebben wij allen de wet van vraag en aanbod geleerd; bij schaarste stijgt de prijs, bij schaarste aan arbeidskracht zal de prijs van arbeidskracht (loon) moeten stijgen. Die logica is ook doorgedrongen bij belangenorganisaties zoals het VNO-NCW, een ondernemersvereniging met brancheorganisaties en bedrijven als lid.

De voorzitter van VNO-NCW Ingrid Thijssen pleit voor meer arbeidsmigratie, ze neemt zelfs politiek Den Haag de maat omdat het kabinet te weinig zou doen om migratie aan te jagen. Ter info, vorig jaar immigreerden 250.792 mensen naar Nederland,¹ als dit een stad zou zijn zou het de op vier na grootste stad van Nederland zijn, groter dan Eindhoven. Logisch natuurlijk dat de voorzitter van het VNO-NCW dit arbeidsmigratiestandpunt verdedigt, immers zonder schaarste hoeft de prijs van arbeid niet omhoog.

De Reactionair

Boekenwinkel

Ondek onze grote collectie boeken, zoals De seksuele revolutie, in onze boekenwinkel.

Buiten het feit dat arbeidsmigranten mensen zijn die elders in de wereld wortels en een geschiedenis hebben en niet slechts economische eenheden zijn om in te zetten om arbeid te leveren overal ter wereld en dat het erg ingewikkeld wordt om ‘omvolking’ af te doen als een mythe als Nederland nog actiever beleid gaat voeren om mensen uit andere culturen naar hier te halen, is er wel echt een personeelstekort?

Zijn er niet gewoon heel veel mensen onnodig werk aan het doen dat geen enkele meerwaarde biedt aan onze maatschappij? Is het wel echt nodig dat de dagelijkse boodschappen door onderbetaalde flitsbezorgers van “darkstore” naar onze voordeur worden gebracht of hoeveel communicatiemedewerkers hebben onze (semi)overheidsinstanties nu echt nodig?

Er is een gigantisch arbeidspotentieel reeds in Nederland wat kan worden ingezet voor werk met maatschappelijk nut in de zorg, infrastructuur en publieke voorzieningen. Tot op heden worden deze betrekkingen echter opvallend genoeg structureel te laag gewaardeerd waardoor het interessanter is om een bullshit-baan te ambiëren. Het is hoog tijd voor de Nederlander in te zien dat we de spreekwoordelijke Maas kunnen dempen met flitsbezorgers, human resource-specialisten en social media-managers die geen maatschappelijk nut dienen en ons gaan toeleggen op echte banen. Totdat de publieke opinie schuift naar acceptatie voor arbeidsmigranten om deze gecreëerde personeelstekorten het hoofd te bieden, is de onderhandelingspositie sterker dan ooit. Besef goed dat degenen die nu het hardst roepen om arbeidsmigratie, slechts de vruchten plukken hiervan en niet direct geconfronteerd zullen worden met de nadelige gevolgen van deze arbeidsmigratie.