Vijf Nederlandstalige liedjes die je doen zeggen “we zijn terug”

Het gevoel “We zijn terug”, is niet te herkennen zonder zijn tegenhanger “Het is over”. Een opperbest humeur, en een enorm optimisme voor de toekomst, winter, zomer, donker, licht, het is over, we zijn terug!

Als reactionairen, lijken we wel een obsessie te hebben, met het vinden van deze “we zijn terug” momenten. Twitter wordt zorgvuldig afgespoord, op zoek naar cryptische referenties binnen berichten van welgestelden die zouden kunnen duiden dat ze zich scharen in ons kamp. Ook een nieuwe positieve tendens in de maatschappij (die dikwijls in de propagandablaadjes wordt aangeduid als een ramp), doet ons denken: we zijn terug! Laat ons nu deze gemoedstoestand, opnieuw ervaren, door een aantal liedjes van eigen bodem te bewonderen. Deze vijf zullen gegarandeerd een “We zijn terug” oproepen.

Knolraap en lof, schorseneren en prei – Drs P.

Als je te veel blauw licht op je netvlies hebt gekregen de afgelopen jaren, dan weet je misschien niet dat de bovenstaande titel van het lied, allen groenten betreffen. Niet de populairsten, maar wel uiterst Nederlandse (en daarom beter, werkelijk). Drs. P, met zijn uiterst beschaafd Nederlands, heeft meer creatieve liedjes gemaakt als deze, welke allen een genot zijn om te beluisteren.

3 minuten lang noemt hij negatieve zaken op:

“Mensen die jengelen, mensen die bulken”
“Mensen die lasteren, schimpen en pulken”
Elke keer gevolgd door
“Knolraap en lof, schorseneren en prei”

Met enige contemplatie, is het zo gek nog niet, deze lofspreuk.

Meer dan een defensiemechanisme tegen de duistere tegenhanger, “het is over”, kan het consumeren en telen van deze groenten, ook op zichzelf een “we zijn terug”-emotie oproepen. Dit lied sluit daarmee aan bij de dionysische rituelen van dood en wedergeboorte, van de wisseling der jaargetijden en van zaaien en oogsten zoals die in het oude Griekenland gevierd werden. Kortom, laat al die pessimistische gedachten van je af glijden met het uitspreken van dit nieuwe mantra, en begin aan de groenteschotel van vanavond. We zijn terug.

De Hoge Heren van het Dorp – Peter Schaap

Het historische gegeven van de circulatie van elites en de cyclische geschiedenis kan ons sterken in vertrouwen. Want ja, de huidige machthebbers zijn niet perfect en het hele Westen glijdt af, maar dit is uiteindelijk slechts een deel van een historische trend. In “De Hoge Heren van het Dorp” beschrijft Peter Schaap het proces van elitevervanging met elegantie. De vroegere “hoge heren” van het dorp hebben zich teruggetrokken en leven met hun gedachten in het verleden; hun fysieke aanwezigheid en de in steen gebeitelde namen in de kerk fungeren als een echo van wat ooit was. Er zijn nu nieuwe hoge heren, en er bestaat onbegrip tussen deze twee groepen. De nieuwe elite is niet erg bezig met het publiekelijk vertonen van hun status; ze eten van gouden borden maar doen dit achter gesloten deuren.

“Maar over vijftig jaar dan zijn ook zij weer oud
Dan is er weer opnieuw een nieuwe tijd gekomen
Dan zitten zij achter hun ramen stil en dromen
De oude hoge heren van het dorp”

En zo herhaalt de cyclus zich; de boomers zijn al vrijwel bejaard en hun kinderen zijn tegenwoordig ook bijna 50. De millennials zijn niet erg relevant. De tijd lijkt wel zo’n beetje rijp voor ons jonge denkers om koers te zetten naar de positie van “hoge heer van het dorp”, gesterkt door dit liedje van Peter Schaap. We zijn terug.

Misschien wordt het morgen beter – Cornelis Vreeswijk

Al zingend over de vuilnisbelt die de wereld van nu is, waaronder een bezoek aan de dokter, die blij is om te horen dat hij ziek is, komt Vreeswijk tot een conclusie.

“Want burgers het is een rotzooi
Van het einde tot het begin
Of bent u vooruitstrevend?
Ha ha! Daar blijf ik bijna in
Een merkwaardig soort illusie
Naar de afgrond coûte que coûte¹
En misschien wordt het morgen beter
Maar het wordt toch nooit goed”

De Reactionair

Boekenwinkel

Ondek onze grote collectie boeken, zoals De seksuele revolutie, in onze boekenwinkel.

Het besef dat de wereld niet voor verbetering vatbaar is, werdt al eens eerder (en beter) uitgewerkt, door vriend-van-reactionair.nl Robert Lemm in zijn boek Desengaño.² Het liedje, vergezeld met dit boek, zorgt voor een verzekerde “we zijn terug”. Het pessimisme dat namelijk aan de grondslag lijkt te liggen van dit inzicht, is namelijk een diepgaande realistische kijk op de wereld. We zijn terug.

Wij zijn gebroeders – Folkcorn

Het gehele oeuvre van Folkcorn is een genot voor de geest; zij brengen al jaren Nederlandstalige muziek uit vele tijdperken ten gehore. “Wij zijn gebroeders” is naast een zeer vrolijk liedje ook een eerbetoon aan de traditie van gezamenlijk een maaltijd nuttigen.

Elk couplet wordt langer dan het vorige, met aan het eind een complete opsomming van de maaltijden die door de week genuttigd worden.

“Wij zijn gebroeders, zoals gij ziet.
En wanneer zullen w’ elkander nog eens zien
en wanneer zullen w’ elkander nog eens wederzien?
Op maandag, bruine-bonen-maandag,
dinsdag, frikadellen-dinsdag,
woensdag, metworst-woensdag,
donderdag, kalfsvlees-donderdag,
vrijdag, stokvis-vrijdag,
zaterdag, geld-beuren-zaterdag.
Op zondag, drinkdag-zondag,
‘k wou dat het altijd drinkdag-zondag wier!”

Zondag is van oudsher een dag om rust te nemen, en voor sommigen dus een drinkdag. Op vrijdag wordt er vis gegeten, ook een oud gebruik, dat zijn oorsprong vindt in het katholicisme.

Ondanks alle veranderingen die zich hebben voltrokken de afgelopen decennia, zijn dit soort maaltijden, met als hoogtepunt een stuk vlees (of bonen, dat ook voldoende eiwitten bevat), zeker nog niet van de eettafel verdwenen. We zijn terug.

Lage Landje – Alexander Curly

Over Harm Breemer (alias Alexander Curly) heb ik al eerder kunnen schrijven.³ Tegenwoordig is nationale trots, en bijbehorende muziek, enkel aanvaardbaar in de context van voetbal (en met vermelding van “onze nationale kleur”, die verbonden is met de verachtelijke koninklijke familie).

We denken dan aan “Wij houden van Oranje” van André Hazes en “Viva Hollandia” van Wolter Kroes. Andere popmuziek die gaat over Nederland, zoals “Het land van” en “Jan Klaassen de trompetter”, zijn ver verwijderd van het oproepen van een gevoel van “we zijn terug”.

“Lage Landje” slaagt hier wel in, en verdient mede door zijn relatieve onbekendheid een plaatsje op de lijst. In dit lied worden vele plaatsen en provincies van Nederland opgesomd, waarbij elk afzonderlijk wordt geprezen om een kenmerkend aspect.

“Ook al wordt er in dit lage landje, wel eens oeverloos gezeurd,
maar dit hele kleine lage landje, vind ik wel uiteindlijk het mooist van allemaal”

We zijn terug.