Pádraic Pearse

The Collected Works of Pádraic Pearse bevat zijn essays, toespraken en geselecteerde poëzie, geschreven tussen 1912 en 1916. Zijn eerste essay “The Murder Machine” (1912) beschrijft zijn argument dat het bestaande Ierse onderwijssysteem een middel tot onderdrukking is en niet hervormd kan worden, alleen vernietigd en vervangen. Als opvoeder en academicus beschrijft Pearse zijn ervaringen en zijn voorstel voor een nieuw systeem gebaseerd op de Ierse traditie en temperament.

Zijn volgende essays bevatten beschouwingen over de mislukte eerdere nationale revoluties van Wolfe Tone en Robert Emmet, een liefdevolle grafrede voor zijn vriend en Feniaanse revolutionair O’Donovan Rossa, en zijn aansporingen aan het Ierse volk waarin hij de nationalistische zaak uiteenzet en rekruten eist. Pearse geeft ook een gedetailleerde analyse en vergelijking van eerdere Ierse nationalisten - Theobald Wolfe Tone, Thomas Davis, James Fintan Lalor en John Mitchel - die hij “geesten” noemde die rondspookten in de geest van de Ieren en die Pearse en zijn tijdgenoten smeekten om in hun plaats de vlag te hijsen en hun Engelse heren ten val te brengen.

Vol met poëtische tussenwerpsels in zowel het Engels en Gaelic door het hele boek, The Collected Works wordt afgesloten met vier gedichten - The Fool, The Rebel, The Mother, en The Wayfarer - wat aangeeft dat Pearse, hoewel resoluut en bevelend in zijn essays en toespraken, ook een kalme en liefdevolle relatie met het Ierse nationalisme had.