Over Pim Lammers

De stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB) organiseert jaarlijks onder meer de Kinderboekenweek. Dit jaar mag de schrijver Pim Lammers het gedicht bij de Kinderboekenweek schrijven. De naam van Pim Lammers is eerder op Reactionair.nl gevallen. Wie is deze schrijver, die door de Nederlandse culturele sector wordt gepromoot voor de allerjongste kinderen?

Kinderen en seksualiteit

Pim Lammers werd geboren op 2 oktober 1993 en studeerde politicologie en Nederlandse taal & cultuur aan de Universiteit van Amsterdam.¹ Hij schrijft boeken voor volwassen én kinderen, en kreeg specifiek voor zijn kinderboeken tal van prijzen uitgereikt door de subsidie-gevoede biotoop van literair Nederland.² Kinderen en seksualiteit vormen de rode draad in het werk van Lammers. Zo schreef hij De boer en de dierenarts (4+), waarin twee mannen op elkaar verliefd worden, en Het lammetje dat een varken is (4+), over transseksualiteit, voor kinderen.

De Reactionair

Boekenwinkel

Ondek onze grote collectie boeken, zoals The War on Gender, in onze boekenwinkel.

Gezien de grote hoeveelheid staatsgesteunde LHBTIQ+-propaganda die in onze basisscholen wordt uitgerold, is het niet verrassend dat men kiest voor Lammers, gelet op zijn kinderboekenoeuvre.³ In april 2022 verscheen er op Reactionair.nl een artikel over de campagnes van het COC in het Nederlandse basisonderwijs, waarin de keuze voor de boekjes van Lammers voor Paarse Vrijdag wordt belicht.⁴ In dat artikel is te lezen:

Wanneer je op internet zoekt op Pim Lammers, komen twee onderwerpen zeer sterk naar voren als interesses van deze homoseksuele schrijver, namelijk kinderen en seks. En niet zomaar seks, nee, seks die men toch wel veilig mag classificeren als extreem. Zo schrijft Lammers over zijn deelnames aan homoseksuele groepsseks, aan seks in gaysauna’s en in darkrooms.

Extreme losbandigheid

Een korte zoektocht op internet leverde toen een viezig plaatje op: Lammers schrijft kinderboeken voor de allerjongsten, maar is ook homo-activist, zelf homoseksueel, en schrijft voor volwassenen openlijk over zijn extreme losbandigheid.⁵⁶ Lammers lijkt trots op zijn seksuele uitspattingen, en wijdt een aanzienlijk deel van zijn oeuvre aan bloemrijke omschrijvingen van al dan niet gefantaseerde homoseks in groepen én met minderjarigen. Als een heuse schrijver maakt hij daarbij dankbaar gebruikt van de schat aan bijvoeglijk naamwoorden die het Nederlands rijk is, om de lezer nóg gedetailleerder de seksuele daden te laten inbeelden:⁵

“We dansen tussen youngsters en mannen die van youngsters houden.”

“De darkroom lijkt op de darkrooms waar ik uit nieuwsgierigheid weleens ben geweest: erg donker en overal hoekjes en hokjes om je te verstoppen – of om seks te hebben. Deze darkroom is alleen een stuk groter. Drukker ook. Overal wordt gezoend, gepijpt en geneukt. Vaak in duo’s, soms in groepjes van drie, vier, vijf.”

“Onze kus duurt alleen niet lang, de jongens dringen zich weer op. Handen lijken overal vandaan te komen, ze halen mijn half stijve pik uit mijn broek. Ik voel ook aan hun pikken, zij zijn allebei keihard.”

“ik val op jonger, kleiner en glad.”

“In het darkroomgedeelte zijn talloze hokjes en een doolhof, een écht doolhof. Maar de geur van poppers en anale seks is daar iets te sterk, dus we blijven er een beetje uit de buurt.”

Paarse Vrijdag

Voor Paarse Vrijdag raadt het COC Lammers’ boek Het lammetje dat een varken is aan,⁷ “waarmee hij de ervaring van een transgender persoon op een laagdrempelige manier invoelbaar en begrijpelijk maakte voor de jongsten.” Dit boek over transseksualiteit wordt aanbevolen voor kinderen vanaf 4 jaar. Saillant detail is dat Lammers voor dit boek de Boer Boris Premie van schrijver Ted van Lieshout heeft gekregen.⁸ Ted van Lieshout is eveneens schrijver van boeken voor kinderen én volwassenen, die voor een aanzienlijk deel pedofilie als thema hebben.⁹

Pedofiele fictie

Op zijn eigen website publiceert Pim Lammers trots een selectie werken voor volwassenen en kinderen, waarvan er sommigen eerder elders gepubliceerd werden. Schokkend is het verhaal Trainer, waarin Lammers fantaseert over seks tussen een volwassen voetbaltrainer en een jongen van basisschoolleeftijd; een D-pupil bij de voetbaljunioren, dus niet ouder dan 12 jaar. Het stuk is kleurrijk geschreven, vol beeldende taal, en is duidelijk bedoeld om de lezer te verleiden mee te gaan in deze fantasie van seksueel misbruik tussen man en kind.¹⁰

Voorzichtig schuift hij over de bank tot zijn been dat van de trainer raakt. Het been zit verstopt onder donkere, krullerige haartjes tot daar waar een korte trainingsbroek ze bedekt.

Hij kijkt opzij, naar de toeschouwers. Bijna iedereen uit zijn team heeft zijn vader of moeder meegenomen, goedkeurend kijken ze naar hun kind. Niemand ziet de reservebank. Toch zet Jasper zijn voet op de bank, het opgetrokken been als muur tussen hen en het publiek. Met zijn vingertoppen maakt de trainer achtjes over het bovenbeen van Jasper, die zijn hoofd op zijn knie legt en zijn ogen dichtdoet.

De ouders roepen. De hand laat even los om te klappen, maar blijft niet lang weg. Hij landt precies op de grens tussen huid en broekje. Jasper zakt iets onderuit. De hand doet wat hij wil en belandt in het midden van de warme stof van Jaspers sportbroekje. Als er nu wordt gescoord, zal hij het voelen.

De trainer schrikt niet, trekt zijn hand ook niet terug maar maakt van de zachte kneep een ritmisch bewegen. Een warm gevoel trekt kruipend door Jaspers lichaam.

Een tweede vinger verdwijnt verkennend onder de onderbroekrand. De vingers strelen de huid onder de stof, langzaam voelen ze aan de paar haartjes op Jaspers onderbuik.

Ook het gedicht Mannen gaat over seksueel misbruik tussen mannen en kind.¹¹

Als mijn ouders slapen klik ik mannen aan. Buurmannen, leraren, trainers, vaders.

Terug in bed verzin ik vingers, verkracht met fantasieën, val, nog niet uit schuld ontheven, in slaap.

Afgesproken plek, afgesproken jas – dus ik ga mee.

Hij voelt hoe ver hij nog kan gaan en dwingt het bed toch groter, groter, groter.

In de dichtbundel Ik denk dat ik ontvoerd ben dicht Lammers over ‘Tante Ben’, een man die verkleed als vrouw zijn neefje vertelt over zijn pronouns. Een ander gedicht gaat over een opa die op de rug van kleinkind kriebelt (“fijn he”), maar daar dan toch een seksueel getinte draai aan geeft: “vindt maar een mooie jongen om te kriebelen”. In dezelfde bundel wijdt Lammers een gedicht aan een jongen in groep 8 die verliefd is op “meester Jasper”.

Vragen

Lammers’ obsessie met seksualiteit en kinderen is zo groot dat in een interview met Winq.nl niet minder dan vier van de vijf door hem genoemde boekentips met dat thema te maken hebben.¹² Helaas heeft Pim Lammers zijn Twitter-account onlangs gedeactiveerd, dus we kunnen hem op Twitter over dit alles niet meer bevragen. Het bovenstaande roept echter wel een aantal prangende vragen op, die gericht zijn aan de organisaties die het werk van Pim Lammers voor kinderen promoten en niet onbeantwoord mogen blijven:

1. Waarom promoten o.a. Vlaamse Auteursvereniging (VAV), Groep Algemene Uitgevers (GAU) en Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (CPNB) het werk van Pim Lammers?
2. Zijn deze organisaties bekend met de openlijke pedofiele fictieverhalen en gedichten van Pim Lammers?
3. Zijn genoemde organisaties van mening dat een man die trots getuigt van darkroom-groepsseks onder invloed van drugs, en bloemrijk fantaseert over seks tussen volwassenen en kinderen geschikt is als schrijver voor kinderboeken?
4. Zijn genoemde organisaties van mening dat het werk van Pim Lammers in het licht van hierboven genoemde seksuele perversies en pedofiele misbruikfantasieën nog verdere promotie behoeft?
5. Houdt de stichting CPNB vast aan Pim Lammers als schrijver voor de Kinderboekenweek 2023?

Los van bovenstaande vragen die specifiek gaan over het werk van Pim Lammers, en die gericht zijn aan de organisaties die deze verknipte persoon als kinderboekenschrijver promoten, moeten wij onszelf ook bevragen. De vragen die wij onszelf moeten stellen zijn zelfkritisch, algemener van aard, en betreft onze cultuur en onze instituties. Ik wil een voorschot nemen op deze vragen, maar ik zie de vragen graag aangevuld en in het publieke domein gesteld:

1. Hoe is te verklaren dat het hebben van pedofiele gedachten sinds een aantal jaar in toenemende mate een kwestie van durf en trots in plaats van schaamte is geworden?
2. Is er een verband tussen de recente gepoogde emancipatie van pedofilie en de emancipatie van de homofilie sinds de jaren ’60?
3. Wat zegt het over onze cultuur wanneer mannen als Pim Lammers zich zorgeloos in basisscholen kunnen begeven om onze kinderen te wegwijs te maken op het gebied van seks?
4. Hoe kan het dat juist personen met schadelijke en ziekelijke fantasieën als Pim Lammers en Ted van Lieshout door onze culturele elite worden gepromoot als schrijvers -en dus indoctrinators- voor kinderen?
5. Wat is de intentie van de overheid met het subsidiëren van organisaties die onze kinderen met een ongekende gretigheid willen ‘leren’ over seks en seksuele diversiteit?
6. Is er een verband tussen de verheffing van het zelfstandige individu in onze liberale cultuur, en de mogelijke breuken tussen ouder en kind als gevolg van indoctrinatie met ultraliberale ideeën over transgenderisme?

Update #1

Daags na het verschijnen van dit artikel heeft Pim Lammers het verhaal Trainer van zijn website zonder mededeling verwijderd. Deze poging tot het stilletjes wissen van belastend materiaal toont aan dat Lammers zich bewust is van het immorele gehalte van zijn schrijven. Door de pedofiele fantasie van zijn website te wissen, hoopt Lammers waarschijnlijk dat zijn imagoschade beperkt blijft en Stichting CPNB hem niet als dichter voor de Kinderboekenweek laat vallen. Deze verkapte schuldbekentenis is extra pijnlijk omdat er schermafbeeldingen zijn van het verhaal op zijn website, en op de website deoptimist.net, waar het verhaal nog steeds online staat. Ook is het artikel te vinden op het Internet Archive.¹⁰

De hoop van Pim Lammers om betrokken te blijven bij de Kinderboekenweek blijkt niet gek gedacht: nadat er op sociale media ophef is ontstaan omtrent zijn betrokkenheid verwijderde Stichting CPNB alle kritische reacties onder de Instagram posts over de Kinderboekenweek en heeft het de reacties verder uitgeschakeld. Ook op twitter zijn de censors druk bezig. Elke vermelding of kritiek op Pim Lammers onder de tweet van het Kinderboekenweek-account wordt verborgen.

Toch lijkt deze hoop ijdel: meer en meer mensen op sociale media geven duidelijk blijk van hun afkeur van de keuze van Stichting CPNB voor Pim Lammers. De -wellicht bekokstoofde- poging tot damage control lijkt dus zinloos.

Update #2

De CNPB heeft een reactie geplaatst op Instagram en Facebook:

De CPNB heeft heel bewust gekozen voor de bekroonde kinderboekenschrijver Pim Lammers als auteur van het gedicht bij de Kinderboekenweek 2023. Zijn kinderboeken gaan over een zeer actueel thema: als kind jezelf kunnen zin. Het is de CPNB bekend dat Lammers naast kinderboeken ook voor volwassenen schrijft. Het bereft hier verhalen die ook in literaire tijdschriften zin afgedrukt en die soms schokken en schuren. Zoals het verhaal, over een jongen en zijn trainer, waarover nu commotie is ontstaan. Het verhaal is gebaseerd op de ervaringen uit de jeugd van een bekende van Lammers. Hij schreef dit verhaal in 2015, geruime tijd voor zijn eerste kinderboek verscheen, en hij betrekt het op geen enkele manier in zijn werk voor kinderen. De CPNB heeft de keuze om Lammers een gedicht voor de Kinderboekenweek te laten schrijven, gebaseerd op zijn werk als kinderboekenschrijver. En staat —ook na de recente sociale media kritiek— achter die keuze.

Update #3

Gezin in Gevaar is een petitie begonnen waar de Kinderboekenweek wordt aangedrongen Pim Lammers géén podium te geven. Teken de petitie: Kinderboekenweek, geef géén podium aan pedofilie-schrijver Pim Lammers!.

Update #4

Onze primeur heeft geleid tot kamervragen van BVNL. Lees de vragen hier: Schriftelijke vragen van het lid Van Haga van de Groep Van Haga aan de minister van OCW, mbt het kinderboekenweekgedicht door Pim Lammers.

Update #5

Er is veel gebeurd in de afgelopen 24 uur. Lammers stopt met schrijven voor de Kinderboekenweek, Rutte deed zijn zegje over het onderwerp, en de ophef drong door tot de mainstream media die volledig deflecteren van het eigenlijke onderwerp, en in plaats daarvan schrijven over beschuldigingen van bedreigingen. Aan dit laatste onderwerp hebben wij een artikel gewijd: Pim Lammers: pedagoog of pedogoog? .

Epiloog

Lees de epiloog van dit hele verhaal. Een bloemlezing van medialeugens en een ingezonden brief: ‘Nu even niet schat, ik lees Reactionair.nl’.